6 latek w szkole

Uważam, że referendum powinno odbyć się, a wraz z pytaniami o 6latki i gimnazjum powinny pojawić się zagadnienia wychowania seksualnego i wyprowadzenia religii ze szkół. Obniżenie wieku rozpoczęcia nauki w szkole jest jednym z najważniejszych punktów reformy systemu edukacyjnego. Według pomysłodawców ma to zwiększyć dostępność do edukacji i wyrównać szanse edukacyjne. Jak w kalejdoskopie zmieniał się czas wprowadzenia tych zmian w życie. Najpierw ostateczną datą posłania 6-latków do szkoły był wrzesień 2012, Ministerstwo edukacji zmieniło jednak zdanie i o 2 lata odsunęło obowiązek edukacji szkolnej 6 latka. Do września 2014 roku to rodzice będą decydowali, czy dziecko rozpocznie o rok wcześniej naukę w szkole podstawowej. Zmiana nastąpiła po protestach rodziców, widzących w pomyśle ministerialnym skrócenie beztroskiego dzieciństwa, argumentujących, że szkoły nie są przygotowane na przyjęcie 6-latków, program jest przeładowany, dziecko narażone jest na większe ryzyko niepowodzeń szkolnych. Zdaniem rodzica Rodzice zwracają uwagę na różnice w rozwoju 6 i 7 latka, niedostosowanie podręczników do potrzeb młodszego ucznia. Najpoważniejszym zarzutem wobec reformy jest kwestia nieprzygotowania szkół, w których brakuje mebli dostosowanych do wzrostu 6-latków, kącików do zabaw i czasu na odrobinę relaksu wśród zabawek. Dziecko nie wytrzymuje 45 minut, ma nieustanną, naturalną potrzebę ruchu, czego zdaniem rodziców nie otrzymuje w szkole podstawowej. W przedszkolu nauka połączona jest z zabawą, dominuje bawienie się, zabawy edukacyjne i ruchowe. Istotnym czynnikiem, który powoduje sprzeciw rodziców wobec obowiązku szkolnego 6-latków jest narażenie dziecka na duży stres. Dziecko 6 -letnie zazwyczaj pracuje wolniej niż siedmiolatek, przez co denerwuje się – inne dzieci skończyły zadanie, ono nadal je rozwiązuje. W Polsce i na świecie Obawy rodziców częściowo potwierdzają się. Pomysł, aby szkoła podstawowa rozpoczynała się od 6 roku życia, nie jest najgorszy w założeniach. W Unii Europejskiej dzieci rozpoczynają edukację szkolną między 5 a 6 rokiem życia. Na problem należy spojrzeć z innej perspektywy. Problemy 6 latków w szkole biorą się z faktu, że w okresie przejściowym (czas, kiedy to rodzice decydują o tym, czy sześciolatek pójdzie do szkoły, czy zostaje w przedszkolu), wynika z włączenia 6 -latków do grupy dzieci o rok starszych i wymagania od nich tych samych treści nauczania. Rzeczą naturalną jest to, że rok młodsze dziecko pracuje wolniej, ma słabiej wyćwiczone mięśnie ręki, potrzebuje więcej ruchu. Nauczyciel nie ma wyboru – musi wymagać od wszystkich tego samego. Wielka jest rola rodziców, którzy w sposób przypominający zabawę powinni pomóc dziecku. Ćwiczenie mięśni ręki nie wymaga dużych nakładów finansowych, wystarczy poprosić dziecko, aby pomagało w ugniataniu ciasta, kupić plastelinę, czy zabawki do zginania lub ugniatania lub samemu zrobić masę solną. Dobrym rozwiązaniem, zwłaszcza dla dziewczynki jest komplet kolorowych sznurków, które dziecko może splatać i tworzyć z nich łańcuszki, ozdoby dla siebie i lalek. Świetnie sprawdzają się grube, drewniane kredki, wyrabiające nawyk właściwego trzymania ołówka. Najważniejsze jest czytanie dziecku i opowiadanie razem z dzieckiem o przeczytanej książce, dzięki temu wzbogacamy słownictwo, uczymy koncentracji uwagi i ćwiczymy pamięć słuchową. A może warto zapisać dziecko do szkoły? W momencie, kiedy edukacja 6-latków będzie obowiązkowa i w oddziale klasowym będą same 6-latki nie będzie problemu wynikającego z różnic w wieku, odpadnie kłopot z zbyt wolnym tempem pracy małego ucznia i podręcznikami. Dzieci 6-letnie mają w sobie naturalną ciekawość świata, pytają, oczekują jasnych i konkretnych odpowiedzi, jest, więc podstawa do wprowadzenia w świat nauki. Wychowanie dziecka Dziecko musi być właściwie prowadzone, aby nie zmarnować okresu największej pasji poznawczej. Szósty rok to odpowiedni czas na odkrywanie talentów ucznia i zapisywanie go na odpowiednie zajęcia. Reforma ma swoje wady i zalety. Dziecko ciekawskie, które chętnie rysuje, słucha opowiadań, zadaje pytania, potrafi odpowiadać na pytania warto zapisać do szkoły. W przedszkolu też może się rozwijać, ponieważ programy nauczania są podobne. Za przedszkolem przemawia: znane dziecku środowisko, przewaga zabawy i dostosowanie pomieszczeń do potrzeb małego dziecka. Dal wielu rodziców argumentem, aby w wieku 6 lat, szkoła podstawowa stała się elementem życia dziecka jest darmowa nauka języka obcego i bezpłatne zajęcia z gimnastyki korekcyjnej, za które w przedszkolu trzeba było płacić oraz możliwość zapisania dziecka na dodatkowe zajęcia artystyczne lub sportowe. Rodzice zapisują 6-latka do szkoły ze względu na odległość szkoły od domu – szkoła często jest bliżej. Warto liczyć się ze zdaniem pociechy, – jeżeli woli chodzić do przedszkola, to niech chodzi. Puszczenie dziecka w wir systemu edukacji rok wcześniej, wbrew jego woli przyniesie więcej szkody niż pożytku. Program wychowawczy szkoły Każda szkoła podstawowa ma swój program wychowawczy, określający misję szkoły cele wychowawcze, powinności nauczyciela i zadania wychowawców klas, zasady współpracy wychowawczej z rodzicami, formy pomocy dla uczniów w sytuacjach trudnych, program przeciwstawiania się złu, opis rytuału uroczystości szkolnych, regulamin samorządu uczniowskiego. W szkołach cele programu wychowawczego mogą być sformułowane inaczej, generalnie chodzi oto, aby rodzice wiedzieli, jakie cele w wychowaniu stawia sobie szkoła i w jaki sposób mogą ze szkołą współpracować. Misją szkoły jest bycie instytucją, w której zawsze będzie miejsce dla tolerancji, nauki, kultury, wzajemnego szacunku i dążenia do sukcesu. Szkoła ma obowiązek pomagać uczniom we wszechstronnym rozwoju, łączyć życzliwość ze stanowczością wymagań, zapewnić sprawiedliwość i równość szans, wspierać partnerstwo przygotowywać do samodzielności i aktywności, uczyć kreatywnego myślenia, zapewnić bezpieczeństwo, przyjaźń i radość uczenia się. Zadanie szkoły podstawowej Szkoła podstawowa dąży do tego, aby absolwent był człowiekiem mającym poczucie własnej godności, który potrafi zastosować wiedzę i umiejętności w praktyce. Szkoła kładzie nacisk, aby uczeń był człowiekiem asertywnym, umiał odróżniać dobro od zła w oparciu o uniwersalne wartości, szanował dziedzictwo kulturowe, otwartym na innych, tolerancyjny, szczery i życzliwy. Szkoła podstawowa dąży do tego, aby uczeń, który po 6 latach edukacji opuści mury szkoły dbał o zdrowie swoje i otoczenia, charakteryzował się sprawiedliwością i odpowiedzialnością i był ciekawy świata, Dojrzałość szkolna 6-latka Szkoła podstawowa wymaga osiągnięcia pewnego rodzaju dojrzałości, zwanej dojrzałością szkolną. Najogólniej mówiąc, dojrzałość szkolna – to zespół umiejętności, wiedzy i norm zachowania, które niezbędne są do podjęcia nauki w szkole. Dyskusja nad obniżeniem wieku, w jakim uczeń ma rozpocząć obowiązek szkolny, sprowadza się do pytanie, czy 6-latek jest gotowy na to, aby zostać uczniem? Na postawione powyżej pytanie nie ma jednoznacznej odpowiedzi. Wszystko zależy od indywidualnych predyspozycji danego dziecka. Co powinien wiedzieć maluch? Maluch powinien; znać dni tygodnia, nazwy miesięcy, pór roku, podzielić wyrazy na sylaby, powiedzieć, na jaką literę zaczyna się lub kończy wyraz, policzyć do 10, znaleźć różnice na obrazku, posegregować elementy na obrazku od najmniejszego do największego, opisać obrazek, odpowiedzieć na proste pytania do tekstu czytanego przez dorosłą osobę, znaleźć na obrazku elementy, które wskaże dorosły, połączyć elementy w pary, rysować po śladzie, rysować szlaczki, pisać literki po śladzie. Wszystkie powyższe umiejętności dziecko nabywa w przedszkolu, można je ćwiczyć w domu, przy pomocy różnych zbiorów zadań dla 5 i 6 latków. Istotne jest również, czy dziecko wymawia wszystkie głoski. Proste ćwiczenia logopedyczne zaleci logopeda, który wcześniej zdiagnozuje problemy z wymową. Do logopedy należy zgłosić dziecko 4-letnie, które nie wypowiada prostych zdań lub dziecko 5-letnie, niewymawiający „l”, b, p, t, d, j’ i sylab ‚lo.Le, la, ja, je, ja” Przedstawiłam kwestię dojrzałości pod względem wiedzy i umiejętności, osobną sprawą jest zachowanie. Zachowanie w szkole Szkoła podstawowa wymaga właściwego zachowania. Problemy ze sprawowaniem to największy kłopot dla 6-latka i rodzica. Dziecko 6-letnie nie jest w stanie wysiedzieć 45 minut i skupić przez ten czas uwagę, większość nauczyciele bierze ten fakt pod uwagę i organizuje prowadzenie zajęć według rytmu dzieci, a nie dzwonka – robi przerwy dzieciom na wyjście do toalety, czy krótkie zabawy ruchowe. Decydując się na posłanie 6 latka do szkoły trzeba zdawać sobie z tego, że dziecko będzie chodziło po klasie, marudziło, że będzie zaczepiane przez starsze dzieci, a na zaczepki będzie reagowało płaczem lub agresją. Jakie mogą powstać problemy? Ważnym problemem w zachowaniu dziecka 6-letniego w szkole jest przesadne przeżywanie porażek – bywa, że mały uczeń płacze, bo pani nie zapytała jego, tylko kolegę, popada w histerię, bo nie chce wykonać danego ćwiczenia. Reakcje nauczycieli, często nieprzygotowanych na takie sytuacje są różne -od ciągłego upominania, stawiania do kąta, do uwag, choć są nauczyciele, którzy starają się uspokoić dziecko, zachęcić do pracy, przytulają. Szkolny pedagog pomaga dziecku, rozmawia z nim, rozwiązuje uspokajające ćwiczenia. Najważniejszy w takiej sytuacji jest spokój rodzica, który musi być dla pociechy wsparciem, powinien spokojnie rozmawiać z dzieckiem i w razie sytuacji niepokojących interweniować u wychowawcy. Dobrze jest ćwiczyć w domu koncentrację – tutaj pomaga nieodłączana przyjaciółka rodziców książka, puzzle, klocki. Dobrym pomysłem jest zagwarantowanie dziecku jak największej ilości ruchu i ograniczenie oglądania bajek i grania na komputerze. Wady reformy z 6 -latkami w tle Założenia reformy idą w dobrym kierunku. Dzisiejsze 6-latki potrafią dużo więcej niż ich rówieśnicy 20 lat temu.  Są świetnie zorientowane w komputerach, mają dostęp do lepszej, jakości materiałów szkolnych. Niestety, założenia nie idą w parze z rzeczywistością. Największe wady reformy Dużą wadą reformy jest to, że sukces dziecka w szkole zależy od rodzaju podręczników i nauczyciela. Jeżeli nauczyciel wybierze podręcznik, który pogodzi interesy całej grupy i nie obniżając wymagań pomoże dziecku, pochwali za każde dobrze wykonane ćwiczenie lub wysiłek, który uczeń włożył w wykonanie zadania, doda wiary w siebie, to dziecko będzie osiągało zadowalające efekty. Niestety często nauczyciele i rodzice stawiają swoje ambicje ponad dobro dziecka i wymagają rzeczy nierealnych, co powoduje dodatkowe obciążenie psychiczne, stres i uniemożliwia sukces w szkole. Zdarza się, że rodzice ulegają presji otoczenia i posyłają do szkoły dziecko niedojrzałe, które nie potrafi rysować prostych kształtów, czy znaleźć różnic na obrazku, o pisaniu po śladzie, czy wymienieniu dni tygodnia nie wspominając. Różnice między dziećmi Różnice między takim dzieckiem a klasą powiększają się, dziecko nie radzi sobie z nauką i reakcjami reszty klasy, a w konsekwencji mały uczeń nie otrzymuje promocji następnej klasy, co bardzo niekorzystnie wpływa na samoocenę i psychikę dziecka. Warunki panujące w szkołach są różne. Problemem są nawet drobiazgi, jak zbyt wysoko zamocowany haczyk na kurtki, za wysokie toalety, zbyt małe powierzchniowo klasy.